علائم عفونت کلیه در زنان

شناخت علائم عفونت کلیه از اهمیت بالایی بر خوردار است، زیرا به درمان زو درس این بیماری کمک می‌کند و بنا بر این خطر وارد شدن هر گونه آسیب احتمالی به کلیه‌ها را کاهش می‌دهد. در این مقاله با علائم و نشانه‌هایی که حاکی از عفونت کلیه هستند آشنا می‌شویم.
عفونت مجرای ادرار یا مثانه اگر زود درمان نشود ممکن به سمت یک یا هر دو کلیه بالا رود و باعث عفونت تمام عیار کلیه گردد (این عفونت با عنوان پیلونفریت شناخته می‌شود). زنان در مقایسه با مردان استعداد بیشتری برای ابتلا به عفونت‌های کلیوی دارند. این مسئله می‌تواند به دو علت زیر باشد: (1) کوتاهتر بودن مجرای ادرار زنان نسبت به مردان (5ر1 – 2 اینچ)، (2) نزدیکی مجرای ادرار به رکتوم یا مقعد. این دو عامل باعث می‌شوند که باکتری به راحتی وارد مثانه شود و ایجاد عفونت نماید، که ممکن است این عفونت به کلیه‌ها سرایت کند. در ادامه‌ی مقاله‌ی زیر علائم شایع عفونت کلیه در زنان توضیح داده شده و هم چنین برخی از اطلاعات در مورد درمان این بیماری ارائه می‌شود.

چه چیزی نشان دهنده‌ی عفونت کلیه است؟

بروز علائم عفونت کلیه مدت زمان زیادی طول نمی‌کشد. در بسیاری از افراد، عفونت به محض ریشه دواندن، معمولاً در بیش از چند ساعت، یا چند روز شروع به بروز علائم آن می‌کند.
ممکن است در صورت رو به رو شدن با علائم زیر به عفونت کلیه مشکوک شوید.

L درد در ناحیه‌ی پشت، پهلو، و نواحی اطراف اندام‌های تناسلی
L تب (1ر103 درجه‌ی فارنهایت)
L لرز و تعریق
L احساس خستگی و ضعف
L ضعف عمومی و بی حالی
L تهوع / استفراغ
L بی اشتهایی
L درد شکم

در صورت احساس درد مزمن در ناحیه‌ی پشت یا پهلوی خود و هم چنین تب همراه با یک یا بیش از یک علامت شدید که شامل موارد زیر است در اسرع وقت به پزشک معالج خود مراجعه کنید:

L ادرار کردن دردناک
L ادرار خونی یا کدر
L ادرار بد بو
L تکرر ادرار یا فوریت در ادرار کردن
L احساس سوزش در هنگام ادرار کردن

درمان

بسته به نوع باکتری‌های موجود در آزمایش ادرار و وضعیت بیمار، روش درمان بیماری تعیین می‌شود. به طور کلی، تجویز آنتی بیوتیک اولین مرحله‌ی درمان برای از بین بردن عامل بیماری زا است. برخی از افراد چند روز پس از درمان احساس به بودی در علائم خود می‌کنند و تقریباً پس از 2 هفته سلامتی خود را باز می‌یابند. با این وجود باید دوره‌ی درمان با آنتی بیوتیک را به مدت یک هفته یا بیشتر ادامه دهند. این مرحله برای حصول اطمینان از حذف همیشگی عفونت است. در مورد عفونت‌های شدید ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان وجود داشته باشد.
درمان‌های خانگی

L مقدار زیادی مایعات از جمله آب بنوشید. نوشیدن مایعات بدن را هیدراته نگه داشته و به دفع باکتریها از بدن کمک می‌کند. از نوشیدن مشروبات الکلی و کافئین‌دار (قهوه) اجتناب کنید. چنین موادی مثانه را تحریک می‌کنند.
L به میزان کافی استراحت کنید. استراحت کردن به بدن کمک می‌کند تا با عفونت مبارزه کند و مدت زمان به بود بیماری را کوتاهتر نماید.
L در صورت لزوم از مسکن استفاده کنید. با این حال بهتر است قبل از استفاده از هر دارویی با پزشک خود مشورت کنید.
L استفاده از کیسه‌ی آب گرم می‌تواند به کاهش درد در مناطق دردناک کمک کند.

توصیه‌هایی برای پیش گیری

عفونت کلیوی به سادگی می‌تواند با انجام مراحل ساده‌ی زیر از بین برود.

L یک عامل مهم در پیش گیری از عفونت مجرای ادراری (UTI) و به تبع آن عفونت کلیه تخلیه‌ی کامل مثانه است. به زنان توصیه می‌شود تا از معلق ماندن در هوا اجتناب کنند (ننشستن بر روی صندلی توالت هنگام ادرار کردن). بنا به گفته‌ی پزشکان، ادرار کردن به این حالت ممکن است منجر به تخلیه‌ی ناقص گردد (ماندن مقداری از ادرار در مثانه)، و این نیز به نوبه‌ی خود باعث رشد باکتریها می‌شود.
L هنگام نیاز به ادرار کردن جلوی آن را نگیرید. نگه داشتن ادرار خطر عفونت مجرای ادراری یا UTI را افزایش می‌دهد. بنا بر این به محض نیاز ادرار کنید، حتی بهتر است به صورت مکرر ادرار کنید.
L پزشکان هم چنین بر اهمیت تخلیه‌ی مثانه بلا فاصله پس از مقاربت تأکید می‌کنند. این عمل کمک می‌کند تا میزراه یا مجرای ادرار از شر هر نوع باکتری خلاص شود و در نتیجه خطر ابتلا به عفونت را کاهش می‌دهد.
L به زنان توصیه می‌شود در هنگام طهارت خود را از سمت جلو به عقب بشویند.
L مطالعات بالینی ثابت کرده‌اند که نوشیدن آب قره قاط (نوعی درختچه) به جلو گیری از تکثیر و گسترش عفونت در مجرای ادراری کمک می‌کند.

عفونت‌های ادراری به سادگی با آنتی بیوتیک‌ها درمان می‌شوند. با این حال، برای جلو گیری از عوارض شدید مانند آسیب کلیه باید اقدامات فوری درمانی در مورد بیماری انجام گیرد. به همین دلیل، آگاهی از علائم شایع عفونت کلیه و شناخت آنها به محض ظاهر شدن می‌تواند از وخیم‌تر شدن بیماری جلو گیری کند.
تذکر: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جهت آگاهی خوانندگان است. و نباید به هیچ عنوان جای گزین توصیه‌های پزشک متخصص گردد